Σχέσεις: Ποια η δική σου στάση απέναντι σε σχέσεις που ολοκληρώθηκαν;

Σχέσεις 

Είναι συχνό το τέλος ή η παύση μιας προσωπικής ερωτικής ή φιλικής σχέσης να μεταφράζεται και ως αποτυχία. 

Μοιάζει να κυριαρχεί η πεποίθηση ότι η διάρκεια μιας σχέσης φανερώνει την επιτυχία της. 

Και αν το τέλος μιας σχέσης δεν σημαίνει ότι απέτυχε; 

Τι θα συνέβαινε αν το αντιμετώπιζες ως τη χρονική στιγμή όπου ολοκληρώσατε ο, τι ζήσατε με τον άλλον άνθρωπο; 

Τι θα συνέβαινε αν αντιμετώπιζες το τέλος μιας σχέσης ως τη στιγμή όπου προσκαλείσαι να συνεχίσεις με ό, τι έμαθες για εσένα μέσα από τη σχέση,  με όσα θες να κρατήσεις και με ό, τι δεν θες να επαναλάβεις; 

Αναρωτιέμαι..

Ποιος ορίζει την αρχή και το τέλος; 

Σε τι μας χρησιμεύει αυτή η γραμμική σκέψη; 

Σκεπτόμενη ότι μια από τις σταθερές της ζωής μας είναι η αλλαγή φαίνεται ότι τίποτα  δεν τελειώνει στα αλήθεια. 

Όλα αλλάζουν μορφή. 

Όσο αλλάζουν, αλλάζεις και εσύ. 

Μοιάζει δύσκολο το τέλος μια σχέσης,  γιατί χρειάζεται να πούμε αντίο όχι μόνο στον άνθρωπο που έχουμε απέναντι μας, αλλά και στα κομμάτια του εαυτού μας που ενεργοποιήθηκαν μέσα στη σχέση. 

Κάθε σχέση αποτελεί όμως μέρος τη προσωπικής μας ιστορίας, του δικού μας βιβλίου.

Ο, τι τελειώνει ή καλύτερα ό, τι αλλάζει μορφή δεν σημαίνει ότι δεν ήταν αληθινό. 

Σημαίνει ότι μας εξυπηρέτησε όσο ήταν στη ζωή μας και τώρα ήρθε η ώρα για κάτι άλλο. 

Ίσως ήρθε η ώρα για το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας, χωρίς αυτό να αναιρεί τη σημασία του προηγούμενου. 

Μερικές φορές χρειάζεται να ολοκληρώσουμε μια σχέση, η οποία δεν λειτουργεί πλέον για εμάς όσο και αν ονειρευτήκαμε να πετύχει  για να δημιουργηθεί χώρος για κάτι άλλο. 

Μερικές φορές καλούμαστε να γίνουμε αποδέκτες ενός τέλους που δεν ορίσαμε εμείς.

Και τότε…

Είναι αυτές οι στιγμές που χρειάζεται να πούμε «goodbye» σε μια σχέση για να δημιουργηθεί ο χώρος να πούμε «hello» σε μια διαφορετική μορφή σχέσης με τον ίδιο άνθρωπο, για να δημιουργηθεί χώρος να πούμε «hello» σε νέες σχέσεις και να υπάρξει χώρος να αναδυθούν και άλλα κομμάτια του εαυτού μας. 

Πώς θα γραφτεί το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας, αν δεν μπει η τελεία στο προηγούμενο; 

Ποια η δική σου στάση απέναντι σε σχέσεις που ολοκληρώθηκαν;